Çankaya İlçesi Mebusevleri Mahallesi’nde yer alan İhsan Özkaşıkçı Evi, 1960’lı yılların konut üretiminde dengeli kütle kompozisyonu ve özgün detayları ile öne çıkan konut yapılarından birisidir. Dosya bulgularından anlaşıldığı üzere yapıya ait 1956 yılında onaylanan bir mimari proje vardır. Ancak İhsan Özkaşıkçı Evi Yüksek Mimar Erdoğan Okçu tarafından tasarlanmış ve 1962 yılında onaylanmış olan proje uyarınca inşa edilmiştir. Yapıya ait 1964 yılında İnşaat Mühendisi Abdülkerim Yurttaş tarafından hazırlanmış bir tadilat projesi daha mevcuttur. Ancak yapının teras katının tam kata dönüştürüldüğü ve cephelerin değiştiği bu proje uygulanmamıştır. Yapı bodrum kat, zemin kat, bir normal kat ve teras kat olmak üzere dört katlıdır.

İhsan Özkaşıkçı Evi farklı kütlelerin dengeli bir biçimde birleştirilmesi ile oluşan hareketli bir tasarım kurgusuna sahiptir. Yapının kararlı kütle düzeni, cephe ve planlarda net formların bir arada kullanılması ile ortaya çıkmıştır. Yapının Ergin Sokağı karşılayan cephesi oldukça yalındır. Bu cephede yer alan her birim cepheye farklı bir kütlenin uzantısı olarak yansımıştır. Yapının girişi yan cephedendir. Bu cephe yine her birimin cepheye farklı bir düzende yansıması nedeniyle diğer cephelere göre oldukça hareketlidir. Geniş camekân yüzeylerle vurgulanan giriş, üst katlarda aynı kütlede yer alan oturma ve okuma odalarının geniş pencereleri ile bütünleşmiştir. Bu cephede ayrıca birinci katta yer alan balkonlar düşey şeritlerle cephede yarı geçirgen bir dokuyla hacimsel olarak öne çıkartılmışken, ıslak hacimler geometrik motiflerle cepheye yine yarı geçirgen yüzeyler olarak yansıtılmıştır. Yapının diğer cephelerinde de farklı birimler ile hareketli ancak dengeli bir kompozisyon oluşturulmuştur.

Yapının kat planları, her birimi içeren geometrik formların bir araya getirilmesi ile oluşturulmuştur. Planlar incelendiğinde yapının temelde iki kısımdan meydana geldiği göze çarpmaktadır. Bu kısımlar zemin katta iki farklı daireyi, birinci katta ise tek dairenin ortak ve özel alanlarını işaret etmektedir. Yapının bodrum katı depo ve servis mekânlarına ayrılmıştır. Zemin katta merkez aksının hemen yanına konumlandırılmış olan giriş oldukça geniş tutulmuş ve bu alanda üst kata çıkan ovalleştirilmiş merdiven ile bodrum katına inen merdiven konumlandırılmıştır. Zemin katta yer alan dairelere giriş bu geniş antreden sağlanmaktadır. Yapının ilk dairesi özel ve ortak kullanım alanlarını keskin bir biçimde ayırarak bir araya toplamıştır. Bu daireye yemek holü, vestiyer ve mutfakla doğrudan ilişkili bir antreden girilmekte, özel alanlara geçiş ise salonla doğrudan bağlantılı bir koridordan sağlanmaktadır. Yapının ikinci dairesi hacimsel olarak yapının en küçük dairesidir ve bu daire de ilk dairede görülen kurgu ile ele alınmıştır. Ancak bu dairede salon tek bir birimden oluşmaktayken, birinci dairede yemek holü ve oturma bölümleri olarak ikiye bölünmüştür. Yapıdaki son daire ise birinci katta ve teras katta çözümlenen oldukça geniş mekânlara sahiptir. Bu daireye erişim doğrudan yemek holü ve mutfakla bağlantılı oturma holünden gerçekleşmektedir. Özel mekânlar olan yatak odaları bir kütle olarak ele alınmış ve uzunca bir koridor ile dairenin diğer mekânlarından keskin bir biçimde ayrılmıştır. Dairenin salonunda bir şömine yer almakta, mutfak kütlesinde bulunan hizmetçi odası ve salon ile ilişkili sera dikkat çekmektedir. Teras kat okuma ve salon bölümlerine ayrılmıştır. Bu çerçevede İhsan Özkaşıkçı Evi cephe kurgusu, akıcı ve mekân zenginliği sunan planlaması ile dönemin konut yapıları arasında özel ve özgün bir örnektir.