Altındağ İlçesi Sakarya Mahallesi’nde bulunan Öztürk Apartmanı, İkinci Dünya Savaşı sonrası bölgedeki konut dokusunun gelişimini yansıtan örneklerden birisidir. 1950 yılına tarihlenen ve yapının mevcut halini gösteren proje Yüksek Mimar Zeki Gökay’a aittir. Bu proje ile zemin kat üzerine ayrı girişi olan iki ara kat ve bir çatı arası kat ilave edilmiştir. Oldukça yalın prizmatik kütle, cephe ve planlama anlayışına sahip olan Öztürk Apartmanı, dönemin aile apartmanlarına bir örnek olarak günümüzde sayıları hızla azalan bir grubu temsil etmektedir.

Öztürk Apartmanı’nın güney cephesinde kullanılan düşey cam yüzey yapının girişini ve sirkülasyonunu vurgulamaktadır. Kırma çatı ile sonlandırılan cephe düzeni bodrum kat boyunca andezit taşından yığma strüktürü dışa vuran bir tabanla başlatılmıştır. Misafir salonunu ifade eden eliptik çıkma ile cephe düzenine bir hareket kazandırılmıştır. Ancak yapıya sonradan yapılan müdahalelerle, kat artışına gidilmiş ve yapının özgün cephe düzeninden uzaklaşılmıştır.

Yapıda zemin katta iki daire bulunmaktadır. Şematik plan aynı kalmak kaydıyla, farklı bölmeler kullanılarak, her daire farklı bir plan kurgusu ile ele alınmıştır. Bodrum kat, zemin katta bulunan ve ayrı girişi olan daire tarafından kullanılacak biçimde tasarlanmış, bu nedenle çatı arasında ortak kullanım mekânları olarak çamaşır kurutma ve depolar konumlanmıştır. Böylelikle mimar, kullanıcılarına mekân çeşitliliği sunabilmiştir. Bu çeşitlilik; bir antre ya da hol aracılığıyla girilen daireler, tek odalı daire ya da hizmetçi odalı daire, küçük daire ya da büyük daire gibi seçeneklerle ortaya çıkmaktadır.